acısı unutulmaz

1980 li yıllar felan işte. Çocukken korkutulurduk seninkini baltayla keserler. Büyürse daha çok acırmış. Evlere gelirdi sünnetçi . Bir mahalleye girdi mi hele sünnetçinin geleceği bilinirse  4-12 yaşında sünnet olmamış çocuk bırakmazdı. Kaç kaçabilirsen . Kasabaya köye hergün gelmez ki adam sırf senin için :)
Hayal meyal hatırlıyorum. kıstıracak mandal gibi bişey de vardı onunla ucundan geçirdiler. hergün görmediğim bir alet görmek te istemem.
Keserlerken acıdan ve korkudan ama avazım çıktığı kadar bağırıyordum, ağzıma lokum sokuşturuyorlardı. Ayaklarım elim tutulmuş vaziyette. 6 yaşındaydım. Sinirlerin koptuğu an acının doruğunda erkek oldun dediler. Saat taktılar. Sigara içirdiler. Saat takınca acısı geçmedi ki. 3 ayda anca toparlandım. Çocukluk şoku unutulmuyor. Çoğumuzun bir korkulu karanlık hikayesi vardır sadece kimsenin aklına gelmez bunu araştırmak kimbilir.  Böyle blog açmak iyi olmuş. Tabii şimdiki sünnetler böyle midir bilmem
Acısı unutulmaz  bişey işte

(Muarrem TT)