mahallede

Kasabamız  farklı insanlardan oluşan her taraftan göç alan biryerdi. İnsanın oynayacağı insanlar genellikle kendi yaşıtlarıdır. Muhsin abi isminde Sünnetçilik  diş çekme gibi işlerle geçinen bir komşumuz vardı. O zamanlar sünnetçilik gibi meslekler babadan kalmaydı özel okul eğitim gerkemezdi. Deri kahverengi bir çanta ile dolanır, çeşitli kasabalara köylere giderdi. Muhsin abinin ne iş yaptığını komşumuz olan benimle aynı yaşıt 1 yaş büyük olan kızından öğrenmiştim. 4-5 yaşlarındaydık o zamanlar. Komşu çocukları olunca genellikle evcilik oynardık ,erkek çocuklarla dekman  karışık isek saklambaç gibi oyunlar. Cevizle misket oynardık.
Zehra ya sordum, baban o dükanda napiyor. Pibi kesiyor...  pibi ne ?   senin çük dediğin işte. Essah mı la, essah.  Biz kızlar ona bibi deriz. İlk defa duduyduğum birşeydi.Dükkanın kapısından gizlice seyretmişti zehra babasını. Kızlar sünnet edilirken içeri alınmazmış. Kafama takıldı. Dalga geçiyor olmayıydı.Nasıl kesiyo ki ..? Evcilik oynadığımız sundurmanın eski tenete bezi vardı.  Yat.. bahem .. Yattım uzandım. Sıyır donu. Ama ayıp,  dedim.kızlar yakından bakamaz.  Hadi göster. Yok olmaz .. sen bilirsin sen gösterirsen bende göstericem. Tamam  ozaman zehra nın çükünü merak ediyordum acaba benimkinden daha mı büyüktü ?
Sıyırdım, utanmıyordum Erkek adamın ayıbı olmaz diye öğrenmiştim.Zehra seni sünnet edeyim mi şincik. Et bakalım ama acıtmadan, 1 eliyle ucundan tutup öteki  eliyle makas gibi kıstırıp kesiyormuş gibi. kırs kırs kırs sesler çıkardı.  5-10 dakika benimle çıplak oynadı. Bitti mi bitti.  Şimdi sıra bendeydi .Şimdi sen göster. kimseye söylemiycen ama dimi. Söz. Hayatımda ilk defa korkuya kapılmıştım. Sünnet gerçek olmalı adam kendi kızınınkini kesmiş sandım. sadece çukur bir çizgi vardı. Bunu hiçkimseye sormaya cesaret edemedim. Zehra tahminimce sakatlanmıştı. ama hiç acısı yoktu. Daha sonra başka kızların da onun gibi çömelerek  su döktüğünü tesadüfen dere kenarında görünce şaşkınlığım zamanla daha da arttı. Ya kızlar benden çok farklıydı yada birileri gerçekten kesiyordu. 1 yıl sonra sıra bana geldi. Babası bizim eve sünntçi olarak geldi. Korkuyon mu delikanlı. Korkuyordum ama korkmuyorum dedim. Kesecen mi ? Kesecem. Ama erkek olucan sen buyucen.  Bir isteğim var . Nedir ?  Zehra da gelsin.  Neye lan bu erkek işidir kızlar içeri alınmaz. O benim arkadaşım onun da yanımda olmasını istiyorum dedim yohsa olmam. Lan get .Baktılar ki olacak gibi değil. Çağırdılar zehrayı. Olduk sünneti. Elimden çok tuttu acımı hissediyordu. Kesilirken canımın yanmasını hissetmek için öteki eliyle saçını çekmişti. O biliyordu. Kabuklanana kadar acı çektim. Yaz günü beyaz  fistanla dolaştım O  da kendi fistanıyla bana uyum sağlamıştı . Ondan sonra da oynadık zehrayla ortokul-liseye kadar Beraber okuduk. Çok zaman geçti yollarımız ayrıldı. Ben yurtdışına yerleştim. Bu basit ama kurguladığım gerçek hayattan bir anı. İnsanlar çocukluklarının gizli kalmış yönlerini yazamıyor değil yazmıyorlar detayları.
(Asım k. 49 yaş)